Σάββατο 31 Μαΐου 2008

ΠΕΡΑΣΜΑ
Εκείνα που δειλά φαντάσθη μαθητής, είν'ανοιχτά,φανερωμένα εμπρός του.Και γυρνά,και ξενυχτά,και παρασύρεται.Κι ως είναι (για την τέχνη μας) σωστό,το αίμα του ,καινούριο και ζεστό,η ηδονή το χαίρεται..................Κ' έτσι ένα παιδί απλό γένεται άξιο να το δούμε,κι απ'τον Υψηλό της Ποιήσεως Κόσμο μια στιγμή περνά κι αυτό-το αισθητικό παιδί με το αίμα του καινούριο και ζεστό.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ(1917)

Φίλοι μου, νοιώθω σαν το μαθητή του Καβάφη που όλο παρασύρεται και όλο περισσότερο γοητεύεται απ΄αυτά που φανερώνονται μπροστά του.

2 σχόλια:

Γιώργος Αποστολίδης είπε...

Είναι γιατί και εσύ είσαι παιδί "αισθητικό", που μ' όλες τις αισθήσεις ορέγεσαι τη ζωή και την απολαμβάνεις (αισθητικά).

Tsakiridou Domna Τσακιρίδου Δόμνα είπε...

Αγαπημένη μου δασκάλα, χαίρομαι που ιστο-ακροβατείς συντροφιά με την ποίηση του Καβάφη!